کودکي که آماده تولد بود نزد خدا رفت و از او پرسيد:
مي گويند فرداشما مرا به زمين مي فرستيد؟ اما من به اين کوچکي و بدون هيچ کمکي چگونه مي توانم براي زندگي به آنجا بروم؟
خداوند پاسخ داد از ميان همه فرشتگان ،من يکي را براي تو در نظر گرفته ام او در انتظار توست و از تو نگهداري خواهد کرد. کودک دوباره پرسيد اما دراينجا در بهشت، من هيچ کاري جز خنديد ن و آواز خواندن ندارم و اينها براي شادي من کافي هستند.
 خداوند گفت فرشته تو برايت آواز خواهد خواند و هر روز به تو لبخند خواهد زد. تو عشق او را احساس خواهي کردو شاد خواهي بود. کودک ادامه داد من چطور مي توانم بفهمم مردم چه مي گويند وقتي زبان ان ها را نمي دانم؟
خداوند او را نوازش کرد و گفت فرشته تو زيباترين و شيرين ترين واژه هايي را که ممکن است بشنوي در گوش تو زمزمه خواهد کرد و با دقت و صبوري به تو ياد خواهد داد که چگونه صحبت کني. کودک سرش را برگرداندو پرسيد شنيده ام که در زمين انسانهاي بدي هم زندگي ميکنند. چه کسي از من محافظت خواهد کرد؟
خداوند ادامه داد فرشته ات از تو محافظت خواهد کرد، حتي اگر به قيمت جانش تمام شود. کودک با نگراني ادامه داد اما من هميشه به اين دليل که ديگر نمي توانم شما راببينم ناراحت خواهم شد.
خداوند گفت فرشته ات هميشه درباره من باتو صحبت خواهدکرد و به تو راه بازگشت نزد من را خواهد اموخت، اگر چه من هميشه در کنار تو خواهم بود. در ان هنگام بهشت ارام بود اما صدايي از زمين شنيده مي شد. کودک مي دانست که بايد سفرش را آغاز کند. او به ارامي يک سوال ديگر از خداوند پرسيد اگر من بايد همين حالا بروم، لطفا نام فرشته ام را به من بگوييد.
خداوند بار ديگر او را نوازش کرد و پاسخ داد نام فرشته ات اهميتي ندارد، به راحتي مي تواني او را

مادر...                            صدا کني                       مادر...